آمریکایی‌ها از اوایل دهه 1940 از مکمل‌های مولتی‌ویتامین و مواد معدنی استفاده می‌کردند. این دسته از مکمل‌های رژیمی هم‌چنان از محبوبیت بالایی برخوردار بوده و در حال حاضر بیش از یک‌سوم آمریکایی‌ها از آن‌ها استفاده می‌کنند. مکمل‌های مولتی‌ویتامین و مواد معدنی در حدود یک‌ششم فروش مکمل‌های رژیمی و 40 درصد فروش تمام ویتامین‌ها و مکمل‌های معدنی را به خود اختصاص داده‌اند. (فروش تمام مکمل‌های رژیمی در ایالات‌متحده در سال 2014 برابر 36.7 میلیون دلار بود. از این میزان در حدود 14.3 میلیون دلار مربوط به فروش تمام مکمل‌های حاوی ویتامین و مواد معدنی بوده و از این میان نیز 5.7 میلیون دلار از فروش مکمل‌های MVM حاصل‌شده بود).
هیچ استاندارد یا تعریفی برای مکمل‌های مولتی‌ویتامین ـ مواد معدنی وجود ندارد. بنابراین، این عبارت به محصولاتی با ویژگی‌های و ترکیبات متنوع اشاره دارد. این محصول بانام‌های مختلفی ازجمله multis، multiples و MVM شناخته می‌شوند. سازندگان نوع و میزان ویتامین‌ها، مواد معدنی و سایر مواد موجود در این مکمل‌ها را تعیین می‌کنند. درنتیجه، انواع بسیاری از مکمل‌های مولتی‌ویتامین در بازار وجود دارند.
یک روش برای گروه‌بندی آن‌ها به شرح زیر است:
- بسیاری از مکمل‌های دارای ویتامین و مواد معدنی شناخته‌شده معمولاً دارای اطلاعاتی درزمینهٔ مقدار مورداستفاده در روز یا میزان موردنیاز در روز می‌باشند. هم‌چنین برگه اطلاعات مکمل‌ها نیز اطلاعات فرمول محصول برای کودکان، بزرگ‌سالان، مردان، زنان جوان و زنان باردار را ارائه داده و مقدار موردنیاز برای هر یک از گروه‌های سنی را تعیین می‌کند.
- برخی از MVM ها حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی خاصی هستند که مقدار آن‌ها بیش از DV، RDA، AI و حتی در برخی شرایط بیش از بیشینه میزان قابل‌مصرف می‌باشد. این MVM ها هم‌چنین شامل سایر مواد مغذی و گیاهی نیز هستند. برخی از شرکت‌های سازنده، این محصولات را در بسته‌بندی‌های تکی یا دوتایی به‌صورت دوزهای روزانه ارائه می‌دهند.
- MVM های تخصصی که برای افزایش عملکرد یا انرژی، کنترل وزن، تقویت دستگاه ایمنی یا مدیریت علائم قاعدگی عرضه می‌شوند نیز اغلب دارای ویتامین‌ها، مواد معدنی و هم‌چنین موادی نظیر استرول، کوآنزیم Q10، پروبیوتیک‌ها و گلوکزآمین می‌باشند. چندین مورد از مواد تشکیل‌دهنده این نوع از مکمل‌ها نیز ممکن است با مقادیر DV، RDA، AI و در برخی موارد UL بالاتری عرضه شوند.
- بسیاری از مکمل‌های رژیمی علی‌رغم داشتن ویتامین‌ها و مواد معدنی مشابه به MVM ها، در رده MVM ها قرار نمی‌گیرند. برای مثال، سازنده‌ای ممکن است محصول حاوی ویتامین C، ویتامین E، سلنیوم و بتاکاروتن را به‌عنوان مکمل آنتی‌اکسیدانی معرفی کند.
به دلیل تنوع MVMها، محققان این دسته از محصولات را به روش‌های مختلف در مطالعات خود موردبررسی قرار داده و ویژگی‌های آن‌ها را ارزیابی می‌کنند. برای مثال، سازمان تحقیقات و ارزیابی کیفی بهداشت در سال 2006 به بررسی نقش مکمل‌های MVM در جلوگیری از بیماری‌های مزمن پرداخت و تمام مکمل‌های حاوی سه یا چند ویتامین و ماده معدنی و فاقد مواد گیاهی، هورمون یا مواد دارویی را به‌عنوان MVM معرفی کرد. مطالعه دیگری نیز MVM ها را در سه گروه “استرس”، “درمانی یا تراگرن” و “یک عدد در روز” معرفی نمود. تعاریف مختلف MVM ها و اینکه تولیدکنندگان می‌توانند ترکیب MVM ها را به اختیار تغییر دهند، منجر به‌دشواری مطالعه تأثیرات احتمالی MVM ها بر روی سلامتی می‌گردند، زیرا مطالعات بر روی محصولات مشابه انجام نمی‌گیرند.
میزان استفاده از MVM
طبق بررسی داده‌های ارزیابی سلامت و تغذیه ملی جمع‌آوری‌شده در طی سال‌های 2003-2006، در حدود 33 درصد افراد بیش از یک سال ایالات‌متحده حداقل یک MVM در هرماه استفاده می‌کنند (شکل 1). نویسندگان این تحقیق MVM ها را به‌عنوان محصولات حاوی حداقل سه ویتامین و حداقل یک ماده معدنی معرفی می‌کنند. روی‌هم‌رفته، زنان (36%) بیش از مردان (31%) از MVM ها استفاده می‌کنند. میزان استفاده از MVM ها در سنین 1-3 سال برابر 25-27% و در سنین 14-18 سال برابر 14-19% است. بعد از 18 سالگی، میزان مصرف افزایش‌یافته و در سن 71 سالگی، به ترتیب 48 و 43 درصد زنان و مردان از MVM ها استفاده می‌کنند.
برآورد شیوع استفاده از MVM ها نیز به دلیل تفاوت در تعریف این محصولات، تناوب مصرف آن‌ها و افزایش پیچیدگی فرمولاسیون آن‌ها (برای مثال، محصولات متعددی از مواد غیر ویتامینی و غیر معدنی و با فرمولی خاص تولید می‌شوند) بسیار چالش‌برانگیز است. به‌طورکلی، مطالعات نشان می‌دهند که استفاده از MVM ها در بین زنان و کودکان زنانی که از مکمل‌ها استفاده می‌کنند، بیشتر می‌باشد. هم‌چنین افراد تحصیل‌کرده، ثروتمند، افراد دارای سبک زندگی و رژیم غذایی سالم و دارای شاخص حجم بدن پایین از این محصولات استفاده می‌کنند. این محصولات با تناوب بیشتری در بخش‌های غربی ایالات‌متحده استفاده می‌شوند. مصرف MVM در بین افراد سیگاری و برخی از گروه‌های نژادی و قومی ازجمله آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار، اسپانیایی‌ها و آمریکایی‌های اصیل کمتر است.
MVM ها و سلامتی
افراد با اهداف مختلفی از این محصولات استفاده می‌کنند. در اینجا به بررسی تأثیر MVM ها بر روی دو مورد از عوامل می‌پردازیم: افزایش جذب مواد مغذی و بهبود سلامتی، جلوگیری از بیماری‌های مزمن یا هر دو.
افزایش جذب مواد مغذی
استفاده از MVM ها منجر به افزایش جذب مواد مغذی گردیده و افراد با استفاده از آن‌ها می‌توانند میزان ویتامین‌ها و مواد معدنی موردنیاز خود را که نمی‌توانند به‌تنهایی از طریق رژیم غذایی دریافت کنند، را تأمین نمایند. انجمن غذا و تغذیه نیز اعلام دارد که RDA و ها AI ها نیز میزان مواد مغذی موردنیاز برای بدن را تعیین می‌کنند، اما این انجمن اعلام نکرده است که مکمل‌های غذایی تا چه میزان می‌توانند کمبودهای رژیمی را جبران کنند. بااین‌حال، برخی افراد MVM ها را به‌عنوان ضامن سلامتی خود قلمداد کرده و همه‌روزه از این مکمل‌ها استفاده می‌کنند.
اگرچه MVM ها می‌توانند کمبودهای تغذیه‌ای را برطرف کنند، آن‌ها هم‌چنین می‌توانند میزان جذب برخی از مواد غذایی را به میزان بیش‌ازحد افزایش دهند که این امر می‌تواند مضراتی به دنبال داشته باشد. نتایج چندین مطالعه نشان می‌دهند که استفاده از MVM توسط برخی افراد منجر به برطرف سازی فقدان مواد مغذی گردیده و در برخی دیگر نیز منجر به ازدیاد برخی از شاخص‌های رژیمی می‌گردد.
در یک مطالعه، محققان به بررسی رژیم‌های غذایی و استفاده از مولتی‌ویتامین‌ها در لس‌آنجلس و هاوایی پرداختند. آن‌ها از یک پرسشنامه تناوب غذایی برای ارزیابی میزان جذب مواد مغذی از طریق غذاها و از یک پروفایل پیش‌فرض مبتنی بر دو MVM پرکاربرد برای ارزیابی جذب مواد مغذی از سوی مولتی‌ویتامین‌ها استفاده کردند. به‌طور تقریبی، سه‌چهارم شرکت‌کنندگان تمام نیاز خود به مواد مغذی را از رژیم غذایی تأمین می‌کردند، اما استفاده از مولتی‌ویتامین‌ها منجر به افزایش میزان مواد مغذی دریافتی توسط مردان و زنان به میزان هشت درصد گردید. بیشترین افزایش جذب مربوط به ویتامین E، ویتامین A و روی بود. بااین‌حال، در پی استفاده از MVM ها، برخی از موارد بیش‌ازحد نیاز برای بدن فراهم می‌شدند که ازجمله آن‌ها می‌توان به ویتامین A، آهن و روی (10-15 درصد) و نیاسین (48-61 درصد) اشاره کرد. محققان بدین نتیجه رسیدند که MVM ها را می‌توان به‌منظور مقابله با مشکلات سلامت عمومی به کار برد. آن‌ها هم‌چنین بیان کردند که MVM ایدئال باید بتواند فقدان برخی مواد مغذی ازجمله ویتامین E، پتاسیم و کلسیم را برطرف کرده و حاوی مقدار کمی از برخی مواد مغذی نظیر ویتامین A، آهن و نیاسین باشد.
مطالعه دیگری که بر روی کودکان و نوزادان کوچک‌تر از 4 سال انجام شد، نشان داد که کودکان و نوزادان می‌توانند مواد مغذی موردنیاز خود را از غذا تأمین کنند. بااین‌حال، نتایج حاکی از فقدان آهن و روی در گروه کوچکی از کودکان و هم‌چنین فقدان ویتامین E و پتاسیم در بخش قابل‌توجهی از آن‌ها بودند. اگرچه مکمل‌ها می‌توانند میزان این کمبودهای غذایی را کاهش دهند، اما مکمل‌ها منجر به افزایش بیش‌ازحد برخی از مواد مغذی ازجمله ویتامین A، فولیک اسید و روی می‌گردند. محققان به والدین توصیه کردند که نباید از مکمل‌های رژیمی یا غذاهای تقویتی حاوی مقادیر بالای ویتامین A یا روی استفاده کنند.
مطالعه دیگری بر روی فولیک اسید به‌عنوان نوع ترکیبی فولات افزوده‌شده به غذاهای تقویتی که به‌صورت مکمل عرضه می‌شوند، انجام شد و حاکی از تأثیر MVM ها بر روی کفایت غذایی بود. طبق بررسی‌های انجام‌شده توسط NHANES، در طی سال‌های 2003-2006 مشخص شد که در حدود 34.5 درصد افراد از مکمل‌های حاوی فولیک اسید استفاده می‌کنند. اگرچه این مکمل‌ها منجر به کاهش فقدان مواد مغذی می‌گردند، 4% کاربران بیش از مقدار مجاز UL (1000 mcg/day) فولیک اسید دریافت می‌کنند. میزان فولیک اسید در حدود 5 درصد افراد بالای پنجاه سال نیز بیش از میزان UL بود. میزان فولیک اسید در بیش از نیمی از کودکان 1-13 سالی که از مکمل‌های رژیمی حاوی فولیک اسید استفاده کرده بودند نیز از مقدار UL تجاوز می‌کرد. شایان‌ذکر است که این امر اغلب در صورتی رخ می‌دهد که فرد در کنار استفاده از MVM ها از ویتامین‌ها یا مکمل‌های معدنی دیگری نیز استفاده کند.
چندین مطالعه نشان می‌دهند که مصرف‌کنندگان MVM ها می‌توانند مواد مغذی بیشتری را در مقایسه با سایر افراد از رژیم غذایی خود دریافت کنند. متأسفانه افرادی که با خطر فقدان مواد مغذی مواجه هستند، از مکمل‌های MVM استفاده نمی‌کنند.
تقویت سلامتی و جلوگیری از بیماری‌های مزمن
در سال 2006، محققان مقاله جامعی در مورد رابطه بین مطالعات بر روی مواد مغذی که بیشترین تأثیر احتمالی بر روی سلامت و مشکلاتی ازجمله سرطان، کاهش حواس ناشی از سن، بیماری‌های قلبی و عروقی، عصبی، ماهیچه‌ای اسکلتی، گوارشی، کلیوی و ریوی دارند، نگاشتند و بر این باور بودند که استفاده از مکمل‌های رژیمی تأثیر چشمگیری بر روی پیشگیری از این بیماری‌ها دارد. اما آزمایش‌های بالینی کنترل‌شده نشان دادند که MVM ها احتمال ابتلا به بیماری‌های مزمن را کاهش نمی‌دهند.
گروهی از متخصصانی که این گزارش را بررسی کرده و در کنفرانس اخیر در مورد تأثیر MVM ها بر روی جلوگیری از بیماری‌های مزمن در موسسه ملی سلامت شرکت کرده بودند، اعلام کردند که “شواهد کنونی برای تصمیم‌گیری در مورد تأثیر یا عدم تأثیر استفاده از این دسته از مکمل‌ها در مقابله با بیماری‌ها کافی نیستند. ارزیابی‌های انجام‌شده توسط سازمان پیشگیری از بیماری‌های ایالات‌متحده نیز به نتیجه مشابهی رسیدند: شواهد برای استفاده یا عدم استفاده از MVM ها برای مقابله با سرطان یا بیماری‌های قلبی و عروقی کافی نمی‌باشد. ارزیابی جامع تحقیقات توسط انجمن تحقیقات سرطان و موسسه آمریکایی تحقیقات سرطان نیز با استفاده از مکمل‌ها برای مقابله با سرطان مخالف هستند، زیرا تأثیرات و خطرات ناشی از مصرف مکمل‌ها هنوز به‌طور کامل مشخص نبوده و احتمال بروز تأثیرات نامطلوب وجود دارد.
بسیاری از مطالعات انجام‌شده بر روی تأثیر MVM ها درزمینهٔ بهبود سلامتی و جلوگیری از بیماری‌ها صرفاً بر پایه مشاهده بوده و صرفاً نشانگر ارتباط MVM ها و سلامتی می‌باشند و رابطه علت و معلولی آن‌ها را تعیین نکرده‌اند. برخی از مطالعات فواید و مضرات استفاده از مکمل‌ها را اعلام کرده‌اند، این در حالی است که برخی دیگر حاکی از عدم تأثیر استفاده از مکمل‌ها می‌باشند. شرکت‌کنندگان در این مطالعات از MVM های متفاوتی استفاده کرده و مطالعات با استفاده از دوزهای مختلف انجام‌شده‌اند. یکی از بزرگ‌ترین مطالعات انجام‌شده از 161808 زن یائسه تشکیل‌شده بود که در رده سنی 50-79 قرار داشتند و به بررسی سرطان، بیماری‌های قلبی و پوکی استخوان پرداخت. در حدود 41.5 درصد زنان از MVM ها استفاده کردند و بعد از بررسی به مدت هشت سال بدین نتیجه رسیدند که هیچ ارتباطی بین استفاده از این محصولات و ابتلا به سرطان، بیماری‌های قلبی و عروقی و مرگ‌ومیر وجود ندارد. نتایج مشابهی نیز توسط گروه دیگری از محققان ارائه شدند که طی آن 182099 زن و مرد در رده سنی 45-75 سال در هاوایی و کالیفرنیا به مدت 11 سال موردبررسی قرار گرفتند. در این گروه آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار، ساکنین هاوایی، آمریکایی‌های ژاپنی‌تبار، ساکنین آفریقای لاتین و سفیدپوستان غیر اسپانیایی حضور داشتند و در حدود 48% مردان و 52% زنان نیز استفاده از یک مولتی‌ویتامین با یا بدون مواد معدنی را گزارش کردند.
مطالعه دیگری بر روی زنان سوئدی انجام شد و ارتباطی بین استفاده از MVM و افزایش احتمال ابتلا به سرطان سینه را اعلام کرد. مطالعه دیگری نیز توسط کارشناسان سلامت ایالات‌متحده انجام شد و نشان داد که مصرف MVM ممکن است میزان سرطان سینه ناشی از گیرنده‌های منفی استروژن و پروژسترون و هم‌چنین سرطان سینه در زنانی که از الکل مصرف می‌کنند را کاهش دهد. مطالعه دیگری نیز حاکی از بروز سرطان پروستات در مردانی بود که در طول هفته بیش از هفت بار از مکمل‌های MVM استفاده کرده بودند. مطالعه‌ای توسط پزشکان مرد نیز نشان داد که استفاده از MVM هیچ تأثیری بر روی بیماری‌های قلبی عروقی ندارد. بااین‌حال، در بین زنان سوئدی، استفاده از MVM منجر به کاهش انفارکتوس قلبی به‌ویژه در صورت استفاده مداوم به مدت 5 سال گردید. مطالعه‌ای بر روی زنان یائسه در ایوا که به مدت 18 سال موردبررسی قرارگرفته بودند نشان داد که افرادی که از MVM ها (یا مواد مغذی خاص نظیر آهن) استفاده می‌کنند، با افزایش قابل‌توجه میزان مرگ‌ومیر در مقایسه با سایر افراد مواجه می‌شوند.
آزمایش‌های تصادفی کنترل‌شده نیز برای بررسی تأثیر MVM ها بر روی احتمال ابتلا به بیماری‌ها ضروری می‌باشند، اما تعداد این دسته از مطالعات بسیار کم است. مطالعه سلامت پزشکان طولانی‌ترین مطالعه برای بررسی تأثیر MVM ها در کاهش بیماری‌های مزمن بود. این مطالعه از 14641 پزشک مرد در ایالات‌متحده که بزرگ‌تر از 50 سال بودند درخواست کرده بود که روزانه یک MVM یا یک دارونما استفاده کنند و شرکت‌کنندگان را به مدت 11.2 سال موردبررسی قراردادند. افرادی که از MVM استفاده کرده بودند، با کاهش بیماری‌های قلبی عروقی، انفارکتوس قلب، سکته یا مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی مواجه نشدند. بااین‌حال، استفاده از MVM ها منجر به کاهش ابتلا به سرطان به میزان 8 درصد گردید، اما تأثیری بر روی بروز سرطان پروستات یا مرگ‌ومیر ناشی از سرطان نداشت.
دو آزمایش دیگر نیز به بررسی تأثیر MVM ها بر روی ریسک ابتلا به بیماری‌ها و پیشرفت آن‌ها پرداختند و ترکیبی از مواد مغذی حاوی آنتی‌اکسیدان استفاده کردند. در طی اولین مطالعه، محققان به‌طور تصادفی 13017 فرد بزرگ‌سال را به دریافت یک دارونما یا یک مکمل روزانه حاوی ویتامین C (120 میلی‌گرم)، ویتامین E (30 میلی‌گرم)، بتاکاروتن (6 میلی‌گرم)، سلنیوم (100 mcg) و روی (20 میلی‌گرم) دعوت کردند. بعد از 7.5 سال، مکمل‌ها منجر به کاهش بروز سرطان در مردان گردیدند اما تأثیری بر روی زنان نداشتند. استفاده از مکمل‌ها تأثیری بر روی بیماری‌های قلبی عروقی نداشتند.
در بررسی بیماری‌های چشمی مربوط به سن، محققان افراد را به‌طور تصادفی به استفاده از دارونما یا یک مکمل روزانه حاوی دوزهای بالای ویتامین C (500 میلی‌گرم)، ویتامین E (400 واحد)، بتاکاروتن (15 میلی‌گرم)، روی (80 میلی‌گرم) و مس (2 میلی‌گرم) دعوت کردند. این مواد مغذی در بسیاری MVM ها مشاهده می‌شوند اما مقدار آن‌ها کمتر است. بعد از مدت 6.3 سال، مکمل‌ها منجر به کاهش چشمگیر دژنراسیون ناشی از سن ماکولا و هم‌چنین از دست دادن تیزبینی گردیدند.
آزمایش کنترل‌شده کوچک دیگری نیز بر روی مردان مبتلابه دیابت در سری‌لانکا نشان داد که مصرف MVM های حاوی روی به مدت 4 ماه منجر به کاهش چشمگیر قند خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزی در مقایسه با افراد دریافت‌کننده دارونما یا MVM های فاقد روی گردید. مکمل مورداستفاده حاوی مقادیر متوسطی از انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی ازجمله 22 میلی‌گرم روی بود. بااین‌حال، مطالعه بزرگ‌تری نیز هیچ ارتباطی بین استفاده از MVM و دیابت در افراد 50-71 ساله نشان نداد.
ازآنجایی‌که افراد دارای رژیم‌های غذایی و سبک زندگی سالم‌تر با تناوب بیشتری از مکمل‌های رژیمی استفاده می‌کنند، مقایسه تأثیر مکمل‌ها بر روی این دسته از افراد با سایر افراد دشوار است. علاوه بر این، مطالعات مختلف از MVM های متفاوتی استفاده می‌کنند که این امر منجر به‌دشواری تفسیر نتایج حاصل می‌گردد.
ملاحظات خاص برای گروه‌های خاص
اگرچه MVM ها منجر به کاهش میزان بروز بیماری‌های مزمن نمی‌شوند، بااین‌حال چندین ماده تشکیل‌دهنده در MVM ها وجود دارند که برای برخی از گروه‌های سنی مناسب می‌باشند. برای مثال:
- مکمل‌های دارای کلسیم و ویتامین D منجر به افزایش تراکم معدنی استخوان‌ها گردیده و میزان شکستگی را در زنان یائسه کاهش می‌دهند.
- زنان در سنین بارداری نیز باید روزانه در حدود 400 mcg فولیک اسید را از غذاهای تقویتی یا مکمل‌های رژیمی دریافت کنند. استفاده از فولیک اسید در ماه اول بارداری منجر به کاهش نقص لوله عصبی در نوزادان می‌گردد.
- افراد بزرگ‌تر از 50 سال نیز باید به میزان کافی ویتامین B12 را از غذاهای تقویتی یا مکمل‌های رژیمی دریافت کنند، زیرا توانایی این دسته از افراد به جذب ویتامین B12 از مواد غذایی کاهش می‌یابد. علاوه بر این، افراد گیاهخوار نیز باید از دریافت ویتامین B12 موردنیاز بدن از طریق غذاهای تقویتی و مکمل‌ها اطمینان حاصل کنند.
- زنان باردار نیز باید با مشورت پزشک معالج یا کارشناس بهداشت از مکمل‌های آهن استفاده کنند.
- مرکز بهداشت اطفال آمریکا نیز مصرف روزانه 400 IU ویتامین D بعد از تولد را توصیه کرده و هم‌چنین این مکمل‌ها باید تا زمان گرفته شدن از شیر از این مکمل‌ها استفاده کنند. نوزادان باید روزانه 1000 میلی‌لیتر شیر یا غذای غنی‌شده با ویتامین D دریافت کنند. هم‌چنین، تمام نوزادانی که از شیر مادر تغذیه نکرده که میزان دریافت مواد غذایی تقویت‌شده با ویتامین D توسط آن‌ها کمتر از 1000 میلی‌لیتر در روز است نیز باید از مکمل‌های ویتامین D به میزان 400IU در روز استفاده کنند. به گزارش این مرکز، کودکان بی‌اشتها، کودکان بدون رژیم غذایی مناسب، کودکان مبتلابه بیماری‌های مزمن، کودکان خانواده‌های محروم، کودکان گیاهخوار، کودکانی که برای مدیریت چاقی تحت رژیم هستند، باید از مکمل‌ها استفاده کنند.
هیچ‌یک از سازمان‌های بهداشت، گروه‌های سلامتی یا سازمان‌های سلامت ایالات‌متحده استفاده مداوم از یک MVM بدون ارزیابی رژیم غذایی فرد را ترویج نمی‌کنند. بااین‌حال، افراد دارای رژیم غذایی کم‌کالری یا افراد گیاهخوار می‌توانند از MVM ها بهره‌مند شده و سلامت خود را بهبود بخشند. به‌طورکلی، برخی از مکمل‌ها ممکن است به افراد درزمینهٔ دریافت تمام مواد مغذی موردنیاز کمک کنند. بااین‌حال، مکمل‌ها به‌هیچ‌عنوان نمی‌توانند جایگزین غذاهایی شوند که برای رژیم غذایی سالم ضروری هستند.
موارد ایمنی
استفاده از مکملی که حاوی مقدار مناسبی از مواد مغذی و ویتامین‌ها هست، هیچ‌گونه عوارضی برای افراد سالم در پی ندارد. بااین‌حال، افرادی که از سایر مکمل‌ها استفاده کرده و یا غذاها و نوشیدنی‌های تقویت‌شده مصرف می‌کنند، ممکن است برخی از مواد مغذی را بیشتر از میزان UL استفاده کنند که این امر منجر به افزایش عوارض جانبی می‌گردد. بنابراین افراد نباید از مکمل‌هایی که در آن‌ها برخی از مواد معدنی یا ویتامین‌ها بیش از میزان UL است، استفاده نمایند.
افراد سیگاری و افرادی که پیشتر سابقه استعمال دخانیات داشته‌اند، باید از مصرف مکمل‌های MVM حاوی مقادیر بالای ویتامین A و بتاکاروتن خودداری کنند، زیرا این دو ماده مغذی منجر به افزایش احتمال ابتلا به سرطان ریه در افراد سیگاری می‌شوند. در یک آزمایش تصادفی، مردان سیگاری اهل فنلاند که از مکمل‌های دارای بتاکاروتن (20 میلی‌گرم/روز) استفاده می‌کردند، در مدت 5-8 سال 18 درصد بیش از افراد سیگاری که از دارونما استفاده کرده بودند، به سرطان ریه مبتلا شدند. در مطالعه‌ای دیگر، افراد سیگاری، افرادی که پیشتر سابقه استعمال دخانیات داشته و افرادی که در معرض آزبست قرار داشتند، موردبررسی قرار گرفتند و مشخص شد که دریافت 30 میلی‌گرم بتاکاروتن و 25000 IU ویتامین A (رتینول) در روز منجر به افزایش 28 درصدی احتمال ابتلا به سرطان ریه در مدت 4 سال می‌گردد.
مصرف بیش‌ازحد ویتامین A (به‌صورت رتینول) در طی بارداری منجر به افزایش نقص نوزادان می‌گردد. میزان UL ویتامین A در طی بارداری برای زنان جوان و زنان بزرگ‌سال به ترتیب برابر 9240 و 10000 IU است.
تا زمانی که پزشک کمبود یا فقدان آهن را تشخیص نداده است، مردان بزرگ‌سال نباید از MVM های حاوی DV برای افزایش جذب آهن استفاده کنند. میزان آهن موجود در این مکمل‌ها معمولاً برابر 18 میلی‌گرم می‌باشد این در حالی است که مردان بزرگ‌سال به 8 میلی‌گرم آهن در روز نیاز دارند. زنان یائسه نیز مجاز به استفاده از 8 میلی‌گرم آهن در روز هستند، بنابراین باید از مصرف MVM های حاوی آهن خودداری کنند و صرفاً در صورت صلاح‌دید پزشک می‌توانند از این مکمل‌ها استفاده کنند. مکمل‌های آهن ازجمله اصلی‌ترین عوامل بروز مسمومیت در کودکان زیر 6 سال هستند، بنابراین والدین باید مکمل‌های حاوی آهن را دور از دسترس کودکان نگه‌دارند.
تداخل با داروها
مکمل‌هایی که محتوای آن‌ها با دوز مناسب تعیین‌شده باشد، تداخلی با داروها ایجاد نمی‌کنند و فقط یک استثنای مهم وجود دارد. افرادی که از داروهای کاهش لختگی خون نظیر وارفارین استفاده می‌کنند، باید قبل از مصرف مکمل‌های MVM یا مکمل‌های رژیمی حاوی ویتامین K با پزشک خود مشورت کنند. ویتامین K در لخته شدن خون نقش داشته و میزان اثربخشی وارفارین و داروهای مشابه را کاهش می‌دهد.
انتخاب یک MVM
اغلب مکمل‌ها حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند و میزان مواد مغذی آن‌ها بیش از DV نیست. MVM ها اغلب دارای مقدار کمی از موادی هستند که به مقدار زیادی برای بدن نیاز هستند که ازجمله آن‌ها می‌توان به کلسیم و منیزیم اشاره کرد، بنابراین افراد باید این موارد را از سایر مکمل‌ها تأمین نمایند. از سوی دیگر، همان‌طور که پیشتر نیز اشاره شد، برخی افراد باید به میزان ویتامین A و آهن موجود در MVM ها توجه کنند تا از مصرف بیش‌ازحد آن‌ها جلوگیری شود.
افراد در حین انتخاب مکمل‌های MVM باید به جنسیت، سن و سایر ویژگی‌های فردی ازجمله بارداری توجه کنند. MVM ها برای مردان اغلب فاقد آهن یا دارای مقدار ناچیز آهن هستند و این در حالی است که مکمل‌های جوانان سرشار از ویتامین D، کلسیم و ویتامین B12 می‌باشند. مکمل‌های دوران قبل از زایمان نیز فاقد ویتامین A به‌صورت رتینول هستند و بسیاری از مکمل‌های کودکان نیز میزان مواد تشکیل‌دهنده را مناسب با سن افراد تعیین کرده‌اند. سازمان غذا و داروی ایالات‌متحده (FDA) نیز اقدامات تولیدی بسیار خوبی را برای مکمل‌های رژیمی ایجاد کرده است تا از ترکیب، میزان خلوص و تأثیر آن‌ها اطمینان حاصل شود. FDA به‌طور منظم کارخانه‌های تولید مکمل‌های رژیمی را بازدید می‌کند.
MVM ها و رژیم‌های غذایی سالم
طبق اصول رژیمی دولت فدرال برای آمریکایی‌ها در طی سال‌های 2015-2020، “نیازهای غذایی باید اساساً از طریق غذاها تأمین شوند. غذاهای سرشار از مواد مغذی حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری و هم‌چنین فیبر و مواد طبیعی می‌باشند که ممکن است تأثیرات مثبتی داشته باشند. در برخی از موارد، غذاهای تقویتی و مکمل‌های رژیمی نیز می‌توانند برخی از مواد مغذی موردنیاز بدن را برای شما فراهم آورند.” اگرچه این گزارش اشاره ای به MVM ها ندارد، بااین‌حال توصیه می‌کند که آمریکایی‌ها باید از غذاهای سالم و سرشار از مواد مغذی استفاده کنند. ازجمله مواد مغذی موردنیاز در رژیم غذایی آمریکاییان می‌توان به کلسیم، پتاسیم، فیبرهای رژیمی و ویتامین D برای بزرگ‌سالان و کودکان و هم‌چنین آهن برای کودکان و زنان جوان و باردار اشاره کرد.
تالیف:
تن‌ورز (اقتباس از مقاله‌ای از سایتods.od.nih.gov)
