انواع فیبرهای عضلانی کند انقباض و تند انقباض و عملکرد ورزشی

انواع فیبرهای عضلانی را می‌شناسید ؟‌ انواع فیبرهای عضلانی کند انقباض و تند انقباض چگونه بر عملکرد ورزشی ما به عنوان یک ورزشکار یا بدنساز اثر گذار هستند؟ هر کدام از فیبرهای عضلانی سریع و کند برای کدام ورزش‌ها اهمیت بیشتری دارند؟ ویژگی عضلات کند انقباض و ویژگی عضلات تند انقباض کدام است ؟ آیا شما یک دونده سرعت هستید یا دونده استقامت؟ آیا می‌توانید در هر دو عالی باشید؟ بسیاری از مردم معتقدند که داشتن فیبرهای عضلانی سریع تر یا کندتر ممکن است مشخص کند که ورزشکاران در چه ورزشی برتری دارند و چگونه به تمرینات پاسخ می‌دهند.

تحقیقات زیاد انجام شده بیانگر ان می‌باشد که نوع برنامه بدنسازی شما و تعداد ست‌ها به قدرت ماهیچه‌ها و عضلات شما بستگی دارد که با تمرین و ممارست و نوع ژنتیکی که دارید می‌توانید تغییراتی در فرم ماهیچه‌ها به وجود بیاورید.ما قرار است در این نوشته با انواع فیبرهای عضلات تند انقباض و فیبرهای عضلات کند انقباض آشنا شویم. بدانیم کدام عضلات تند انقباض یا سریع هستند و کدام عضلات کند انقباض هستند و چه تاثیری بر عملکرد ورزشی ما خواهند داشت.

انواع فیبرهای عضلانی

ماهیچه اسکلتی از دسته‌های مجزای فیبرهای عضلانی به نام میوسیت‌ها ساخته‌شده‌اند. هر میوسیت حاوی تعداد زیادی میوفیبریل است که رشته‌های پروتئینی هستند (اکیتن و میوسین) که می‌توانند به هم متصل شوند و بکشند. این عمل عضله را کوتاه می‌کند و باعث انقباض ماهیچه می‌شود.

به‌طورکلی پذیرفته‌شده است که انواع فیبر عضلانی را می‌توان به دو نوع اصلی تقسیم کرد: فیبرهای عضلانی کند انقباض (نوع I) و فیبرهای عضلانی تند انقباض (نوع II). فیبرهای تند انقباض می‌توانند به 2 نوع IIa و فیبرهای نوع IIb تقسیم شوند.

به نظر می‌رسد که این تمایزها بر چگونگی نحوه پاسخ ماهیچه‌ها به تمرین و فعالیت بدنی تأثیر دارند و هر نوع فیبر سریع یا کند در توانایی انقباض خود در یک مسیر مشخص منحصربه‌فرد است. عضلات انسانی حاوی یک مخلوط مشخص ژنتیکی از انواع فیبرهای کند و سریع هستند.

به‌طور متوسط، مردم دارای حدود 50 درصد فیبرهای عضلانی کند انقباض و 50 درصد فیبرهای عصلانی تند انقباض در عضلاتی که برای حرکت استفاده می‌شود، هستند.

فیبرهای عضلانی کند انقباض (نوع I)

فیبرهای عضلانی پیچشی کند انقباض در استفاده از اکسیژن برای تولید آدنوزین تری فسفات (ATP) بیشتر برای انقباض عضلانی مداوم و طولانی‌مدت در زمان طولانی مؤثرتر هستند. آن‌ها آهسته‌تر از فیبرهای عضلانی تند انقباض انرژی آزاد می‌کنند و می‌توانند مدت طولانی قبل از این‌که خسته شوند ادامه دهند. بنابراین، فیبرهای عضلانی کند انقباض برای کمک به ورزشکاران دو ماراتن و دوچرخه‌سواری طولانی به مدت چند ساعت عالی هستند.

فیبرهای عضلانی تند انقباض (نوع II)

ازآنجایی‌که فیبرهای عضلانی پیچشی تند انقباض از سوخت‌وساز بی‌هوازی برای تولید سوخت استفاده می‌کنند، آن‌ها در انفجار کوتاهی از قدرت یا سرعت از عضلات کند انقباض بهتر هستند. بااین‌حال، آن‌ها سریع‌تر خسته می‌شوند. فیبرهای عضلانی پیچشی تند انقباض به‌طورکلی یک نیروی انقباضی به‌اندازه عضلات کند انقباض تولید می‌کنند، اما نام آن‌ها ازآنجا می‌آید که می‌توانند سریع‌تر انرژی آزاد کنند. داشتن فیبرهای سریع‌تر می‌تواند یک دارایی باارزش برای یک دونده سرعت باشد، زیرا او نیاز به تولید سریع مقدار زیادی نیرو دارد.

فیبر تند انقباض عضلانی نوع (IIa)

این فیبرهای عضلانی به‌عنوان فیبرهای تند انقباض متوسط شناخته می‌شوند. آن‌ها می‌توانند متابولیسم هوازی و بی‌هوازی را تقریباً به‌طور یکسان برای ایجاد انرژی استفاده کنند. به‌این‌ترتیب، آن‌ها ترکیبی از الیاف عضلانی نوع I و نوع II هستند.

فیبر تند انقباض عضلانی (نوع IIb)

این فیبرهای عصلانی سریع ، از متابولیسم بی‌هوازی برای ایجاد انرژی استفاده می‌کنند و فیبرهای عضلانی تند انقباض کلاسیک هستند که در تولید سریع و قوی انفجار سرعت عالی هستند. این فیبر عضله دارای بیشترین میزان انقباض (شلیک سریع) از انواع فیبر عضلانی است، اما همچنین میزان خستگی سریع‌تری دارد و نمی‌تواند تا مدت زیادی دوام بیاورد و به همین دلیل برای تجدید قوا نیاز به استراحت دارد.

نقش نوع فیبر عضلانی بر عملکرد ورزشی

نوع فیبر عضلانی شما ممکن است بر روی ورزش‌هایی که شما به‌طور طبیعی به‌خوبی انجام می‌دهید یا در آن‌ها سریع یا قوی هستید تأثیر بگذارد. ورزشکاران المپیک تمایل دارند به ورزش‌هایی که مطابق آرایش ژنتیکی آن‌ها است بپردازند. دونده‌های سرعت المپیک نشان داده‌اند که دارای حدود 80 درصد از فیبرهای تند انقباض هستند، درحالی‌که کسانی که در ماراتن فوق‌العاده هستند، دارای 80 درصد فیبرهای عضلانی کند انقباض هستند. نوع فیبر بخشی از موفقیت یک ورزشکار بزرگ است، اما این تنها یک پیش‌بینی کننده ضعیف عملکرد است. عوامل متعددی وجود دارد که عملکرد ورزشکار را تعیین می‌کند، ازجمله آمادگی ذهنی، تغذیه مناسب و جذب آب مناسب، استراحت کافی و داشتن تجهیزات و شرایط مناسب.

تشخیص عضلات تند انقباض از عضلات کند انقباض

ممکن است برای شما این سوال وجود داشته باشد که من عضلات تند انقباض بیشتری دارم یا عضلات کند انقباض کمتری. یا این که کدام عضلات کند انقباض هستند ؟ به واقع در افراد عادی این عضلات به صورت مساوی تقسیم شده‌اند. اما در مورد ورزشکاران این موضوع متفاوت می‌باشد. در تحقیقی انجام شده در دهه 80 این نتیجه حاصل شد که برندگان دوی 60 متر در قسمت عضلات چهارسر ران دارای 70% عضلات تند انقباض هستند و در یک بررسی دیگر روی ورزشکاران رشته های مقاومتی به این نتیجه رسیدند که تنها 20 الی 40 درصد عضلات کند انقباض وجود دارد. این واقعیت نشان می‌دهد که ورزش و نوع تمرینات می‌تواند در تغییر فرم فیبرهای عضلانی در بخش‌های تحت فشار تاثیرگذار باشد.

آیا تمرین می‌تواند نوع فیبر عضلانی را تغییر دهد؟

تبدیل عضلات کند انقباض به تند انقباض یا برعکس امکان دارد؟ شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد عضلات اسکلتی انسان به علت تمرین، ممکن است به انواع فیبرهای عضلانی سریع و کند تغییر کنند. اما این کاملاً درک نشده است و تحقیقات هنوز به دنبال جواب این سؤال می‌گردد.

به یاد داشته باشید که تفاوت‌های ژنتیکی در سطح ورزش حرفه‌ای قابل‌توجه است؛ اما پیروی از اصول علمی می‌تواند به‌طور چشمگیری عملکرد شخصی یک ورزشکار معمولی را بهبود دهد. با تمرین استقامتی پایدار، فیبرهای عضلانی می‌توانند بیشتر رشد کنند و توانایی خود را برای مقابله با تنش و تمرین و سازگاری با آن‌ها بهبود بخشند.

تالیف:

تن‌ورز (اقتباس از مقاله‌ای از سایت verywellfit.com)

N:0669